przez okazję

См. также в других словарях:

• okazja — ż I, DCMs. okazjazji; lm D. okazjazji (okazjazyj) 1. «okoliczność sprzyjająca czemuś, umożliwiająca coś; odpowiednia do czegoś sytuacja; sposobna chwila, sposobność» Dobra, jedyna, najlepsza, wyjątkowa okazja. Mieć okazję spotkać się z kimś,… …   Słownik języka polskiego

• okazja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. okazjazji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okoliczność sprzyjająca czemuś, odpowiedni do czegoś, na coś moment; sposobność, możliwość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobra, jedyna,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przepuszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przepuszczaćam, przepuszczaća, przepuszczaćają, przepuszczaćany {{/stl 8}}– przepuścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przepuszczaćpuszczę, przepuszczaćci, przepuszczaćpuść, przepuszczaćpuszczony {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… …   Słownik frazeologiczny

• czarny — 1. Czarna księga, lista «spis osób lub rzeczy uważanych za złe, niebezpieczne, niepożądane»: Czarną listę instytucji najgorzej ocenianych przez Polaków otwiera służba zdrowia z 81 proc. ocen negatywnych. Rzecz 30/03/2000. 2. Czarna robota «ciężka …   Słownik frazeologiczny

• od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… …   Słownik języka polskiego

• stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń …   Słownik języka polskiego

• zaspać — dk, zaśpię, zaśpisz, zaśpij, zaspaćspał zasypiać ndk I, zaspaćam, zaspaćasz, zaspaćają, zaspaćaj, zaspaćał 1. zwykle dk «przespać oznaczony czas, nie obudzić się w porę» Zaspać i spóźnić się przez to do szkoły. 2. «przepuścić przez nieuwagę… …   Słownik języka polskiego

• parada — ż IV, CMs. paradaadzie; lm D. paradaad 1. «popis, uroczysta ceremonia, efektowne widowisko» Parada dworska. Parada sportowców, zespołów regionalnych. ◊ pot. Coś (np. ubranie, strój itp.) od parady, od wielkiej parady «coś jest od święta, na… …   Słownik języka polskiego

• przegapić — dk VIa, przegapićpię, przegapićpisz, przegapićgap, przegapićpił, przegapićpiony przegapiać ndk I, przegapićam, przegapićasz, przegapićają, przegapićaj, przegapićał, przegapićany, pot. «nie zauważyć kogoś, czegoś przez gapiostwo, roztargnienie,… …   Słownik języka polskiego

• tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… …   Słownik języka polskiego